Imiona pochodzące od nazw drogich kamieni

Imiona pochodzące od nazw drogich kamieni
Drogie kamienie dopiero współcześnie stanowią głównie ozdobę damskiego stroju . Dawniej przypisywano im niezwykłą moc, a także stanowiły symbol pozycji osoby je noszącej. Zdarzało się, że kamień symbolizował zawód Każdy szanujący się mag nosił w pierścieniu ogromnej wielkości- krysz­tał, rzucający silne blaski, lub ciemny kamień z wyrżniętymi na nim kabalistycznymi znakami. Są kraje, gdzie noszenie pierścieni z kamieniem właściwym dla danego zawodu jest oznaką ukoń­czenia studiów. W Brazylii np. lekarze noszą w pierścieniach szma­ragdy, prawnicy — rubiny, a inżynierowie — szafiry. Ta moda przetrwała do dziś. I wreszcie ludzie tak pokochali drogie kamienie, że zaczęli dawać kobietom imiona od nazw owych cennych minerałów.

W naszym języku jest ich niewiele, chyba tylko Agata, natomiast w innych pojawiają się znacznie częściej, np. Pearl, Beryl, Esmeralda — od szmaragdu, tak nazywała się piękna cyganka w słynnej powieści Wiktora Hugo, Coralia, Ruby — jak rubin, Margarita — po grecku perła. Znane są związki między drogocennymi kamieniami a astrologią i samą właściwą magią kamieni. A oto czary rubinu. Astrologowie uważali, że noszenie tego ka­mienia przez kobiety zamężne i żonatych mężczyzn zapewnia tym stadłom trwałość uczuć i wierność. Znowu tu trzeba odwołać się do przygód naszej Afrodyty, która poślubiona kulawemu Hefaj­stosowi była raczej symbolem radosnej niewierności, ponieważ zdradzała nie tylko męża, ale i stałego kochanka, którym był bóg wojny Ares (Mars). Łowiła w sidła swego uroku nie tylko bogów, ale w postaci pasterki chadzała na schadzki ze skromnymi śmier­telnikami. Dzieje Afrodyty nie stanowiły więc najlepszego patronatu dla rubinowego talizmanu wierności.